Ζωή στο Μάτι με ένα σερβίς

BEACH VOLLEYBALL ,

Το απόβραδο της 23ης Ιουλίου 2018 θα στοιχειώνει για πάντα τις μνήμες των Ελλήνων. Η φονική πυρκαγιά πήρε μαζί της 97 αθώες ψυχές, σημάδεψε δεκάδες άλλους με βαριά τραύματα, ξεκλήρισε οικογένειες και στιγμάτισε μία ολόκληρη γενιά που από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε από τον παράδεισο στον κόλαση. «Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο στο Μάτι» λένε όσοι βρέθηκαν στο «μάτι της συμφοράς».

Από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν τους ανθρώπους τους και άλλαξε η ζωή τους. Ομως οι νέοι της περιοχής έχουν πάρει την κατάσταση στα χέρια τους... Ούτε θέλουν να ξεχάσουν, ούτε θέλουν να εκδικηθούν. Θέλουν μόνο να ζήσουν με την ελπίδα για ένα καλύτερο «αύριο».

Για να μπορούν και πάλι να επανορθώσουν τις υλικές ζημιές και μέχρι τα βαθιά τους γεράματα να τιμούν τους συγγενείς, τους φίλους, τους γείτονες τους συμπολίτες που «χάθηκαν» άδικα και με μαρτυρικό τρόπο. Μέσα στα αποκαϊδια θέλουν να συνεχίσουν το παιχνίδι τους όχι για να διασκεδάσουν αλλά για να τιμήσουν τη μνήμη των παιδιών που χάθηκαν και κυρίως για να μπορέσουν να εκφράσουν με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο την προσδοκία και την ελπίδα τους για το μέλλον. 

Το βράδυ που άλλαξαν όλα… 

Διοργανώνουν τουρνουά μπιτς βόλεϊ στην παιδική χαρά μπροστά από τον Ναυτικό Όμιλο στο λιμάνι στο Μάτι όπου όλες τις ώρες της ημέρας έσφυζε πάντα από ζωή και παιδικές φωνές. Εκεί στο γηπεδάκι του μπιτς βόλεϊ δύο φορές κάθε καλοκαίρι ο Πάρης Κατσουλάκης διοργάνωνε με αγάπη και μεράκι τουρνουά μπιτς βόλεϊ. Μάλιστα την προηγουμένη της αποφράδας ημέρας ο Πάρης διοργάνωσε με επιτυχία το πρώτο τουρνουά της σεζόν και ο τελικός τελείωσε τα μεσάνυχτα παρουσία εκατοντάδων παιδιών.

Τίποτα δεν μαρτυρούσε τον όλεθρο που θα ακολουθούσε. Ο Πάρης μαζί με τον μπαμπά του Μάρκο που εργάζονταν στα ΕΛΤΑ, τη μητέρα του Κάτια Αβραμίδου που εργάζονταν στο Κολλέγιο Deree και η γιαγιά του Γαρουφαλλιά Μωραΐτη ήταν μεταξύ των 26 ανθρώπων που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο μοιραίο οικόπεδο.

Από την οικογένεια Κατσουλάκη που ξεκληρίστηκε, έμεινε μόνο ο 16χρονος αδελφός που Δημήτρης που εδώ και 35 ημέρες προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Αποφεύγει τις πολλές συζητήσεις αλλά εξέφρασε την επιθυμία να αγωνιστεί στο τουρνουά που διοργάνωνε ο αδελφός του και που προς τιμήν του φέρει το όνομα του…

Διαμαντίδης και Παπαλουκάς 

Δραματικές ιστορίες, άνθρωποι χαμένοι στη σκέψη και στο χρόνο επιζητούν μια παρηγοριά, δυο κουβέντες συμπαράστασης, μια ακτίδα ζωής. Τα δάκρυα στέρεψαν πάνω στα αποκαΐδια και οι φίλοι του Πάρη «βγήκαν μπροστά».

 Ετοιμάζουν το σερβίς μνήμης και παρηγοριάς σε τουρνουά μπιτς βόλεϊ που θα γίνει το σαββατοκύριακο στο γηπεδάκι του μπιτς βόλεϊ στο παλιό λιμάνι, εκεί που το βράδυ της 23ης Ιουλίου γράφτηκαν οι πιο δραματικές στιγμές δεκάδων οικογενειών

Αν και η πρωτοβουλία δεν δημοσιοποιήθηκε το ενδιαφέρον ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Μέχρι χθες βράδυ οι συμμετοχές των ομάδων ξεπερνούσαν τις 100. Μεταξύ των ομάδων που δήλωσαν συμμετοχή είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Οι δύο σούπερ σταρ του ελληνικού μπάσκετ παίζουν μπιτς βόλεϊ στον ελεύθερο χρόνο τους και όπως είπαν στους διοργανωτές θέλουν με την παρουσία τους να τιμήσουν τη μνήμη των αδικοχαμένων στο Μάτι. 

«Κάθε μέρα θρηνούμε» 

Η 20χρονη Ιωάννα Καρδιάκου είπε στο «Εθνος»: «Ο Πάρης δύο φορές το καλοκαίρι διοργάνωνε το τουρνουά μπιτς βολεϊ. Το ένα στο τέλος Ιουλίου και το άλλο πριν ανοίξουν τα σχολεία. Μας μάζευε, μας οργάνωνε και μέχρι και το προηγούμενο βράδυ της πυρκαγιάς διασκεδάζαμε. Χάσαμε τα πάντα από σε μία στιγμή. Κάθε μέρα θρηνούμε. Προσωπικά έχασα και τον θείο που υπέκυψε στα τραύματα του την Δευτέρα στο μετά από νοσηλεία στο Θριάσιο. Δεν έχει τέλος η συμφορά. Αυθόρμητα ετοιμάζουμε αυτό το τουρνουά. Υπάρχει μεγάλη συμμετοχή και τεράστιο ενδιαφέρον, πολλοί θέλουν να μας βοηθήσουν αλλά εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να μην ξεχαστούν οι άνθρωποι που “έφυγαν” και μέσα από τον αθλητισμό και τις αυθόρμητες αθλητικές εκδηλώσεις θέλουμε να δώσουμε πάλι ζωή στο Μάτι».

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ
Του Κώστα Ασημακόπουλου (29-8-2018)

Σχετικά Άρθρα