Ο ομοσπονδιακός προπονητής Κ. Γκούντας μιλάει για την Εθνική Παγκορασίδων
Mε την πέμπτη θέση στο πρόσφατο Βαλκανικό πρωτάθλημα U16 της Σερβίας ολοκλήρωσε τον κύκλο της η Εθνική Παγκορασίδων. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, με κορίτσια γεννημένα το 2004-2005, μέτρησε σε 14 συνολικά παιχνίδια στα δύο συνολικά χρόνια «ζωής», 9 νίκες και 5 ήττες.
Ηττήθηκε 2 φορές από την Σερβία και την Τουρκία και 1 από τη Ρουμανία με τον ομοσπονδιακό προπονητή Κώστα Γκούντα να κάνει στο www.volleyball.gr τον απολογισμό, πρώτα από όλα του Βαλκανικού πρωταθλήματος. «Με τον τρόπο διεξαγωγής της διοργάνωσης θα μπορούσαμε να βρεθούμε και στην τρίτη θέση γιατί εμείς, η Ρουμανία και η Βουλγαρία μετρήσαμε δύο νίκες και δύο ήττες. Λόγω της ημιτελικής φάσης του Πανελληνίου Παγκορασίδων είχαμε μόλις 3 μέρες προετοιμασίας και χάσαμε το μετάλλιο στον πόντο από τη Ρουμανία».
Ηττήθηκε 2 φορές από την Σερβία και την Τουρκία και 1 από τη Ρουμανία με τον ομοσπονδιακό προπονητή Κώστα Γκούντα να κάνει στο www.volleyball.gr τον απολογισμό, πρώτα από όλα του Βαλκανικού πρωταθλήματος. «Με τον τρόπο διεξαγωγής της διοργάνωσης θα μπορούσαμε να βρεθούμε και στην τρίτη θέση γιατί εμείς, η Ρουμανία και η Βουλγαρία μετρήσαμε δύο νίκες και δύο ήττες. Λόγω της ημιτελικής φάσης του Πανελληνίου Παγκορασίδων είχαμε μόλις 3 μέρες προετοιμασίας και χάσαμε το μετάλλιο στον πόντο από τη Ρουμανία».
Η Εθνική Παγκορασίδων έκλεισε τον κύκλο της. Θετικό ή αρνητικό το πρόσημο;
Ολοκληρώθηκε ένας διετές κύκλος κατακτώντας πέρσι το χάλκινο μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα και χάνοντας την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό στη Σερβία από την γηπεδούχο Σερβία που είναι σίγουρα καλύτερη ομάδα από τη δική μας. Σε αυτή την Εθνική υπάρχουν κοπέλες με ικανότητες. Το μπαλάκι της εξέλιξής τους πηγαίνει πλέον στα σωματεία τους. Εκεί θα πρέπει να δουλέψουν να βρουν κίνητρα και να αγωνιστούν σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Για την αγωνιστική άνοδο της κάθε αθλήτριας ο σχεδιασμός που πρέπει να γίνει ξεκινάει από το σωματείο και το διαβατήριο είναι η Εθνική ομάδα. Στόχος των αναπτυξιακών ομάδων είναι να στελεχώσουν την πρώτη ομάδα. Μην ξεχνάμε ότι οι προτεραιότητες των παιδιών αλλάζουν κάθε χρόνο. Εμείς οφείλουμε να διαπιστώσουμε ποιο παιδί θα αντέξει στο χρόνο και στην πίεση στου πρωταθλήματος. Για παράδειγμα η 15χρονη δίμετρη διαγώνιος Μάρθα Ανθούλη από πλευράς φυσικών προσόντων είναι μια καλή περίπτωση που χρίζει προσοχής όλων μας. Γενικότερα το επίπεδο ήταν υψηλό. Σημειώστε ότι οι 11 από τις 16 αθλήτριες πήραν μέρος στην ημιτελική και τελική φάση του Πανελληνίου πρωταθλήματος Παγκορασίδων.
Κατά τη διάρκεια της διετούς «ζωής» της ομάδας πως παρακολουθούνται τα κορίτσια;
Για τις 2 τελευταίες γενιές, για περίπου 1200 παιδιά (2002-2003 και 2004-2005), ετοιμάστηκαν αντίστοιχοι φάκελοι με την υποστήριξη της Sports Excellence του ιδρύματος Στ. Νιάρχος και δημιουργήθηκε επίσης τράπεζα αγώνων και στατιστικών με υπεύθυνο τον Ιπποκράτη Δήμητσα. Τα κορίτσια ανά την Ελλάδα παρακολουθούνται μέσω ειδικής εφαρμογής που καταγράφει το ψυχολογικό και αγωνιστικό τους προφίλ, παρατηρούμε και επεξεργαζόμαστε κάθε στοιχείο από την καθημερινότητα και την προπόνηση των 40 παιδιών. Το ζητούμενο είναι αυτά τα παιδιά να παραμείνουν ενεργά αθλητικά και είμαι βέβαιος ότι μαθηματικά θα στελεχώσουν την Volleyleague. Σε λίγα χρόνια αυτά τα παιδιά θα πρωταγωνιστούν.
Πως είναι ο ανταγωνισμός στις μικρές ηλικίες ανά την Ευρώπη;
Είναι πολύ μεγάλος. Το βόλεϊ είναι το πιο ανεπτυγμένο γυναικείο άθλημα στην Ευρώπη στις μικρές ηλικίες. Όλες οι χώρες παίζουν βόλεϊ. Οι ομοσπονδίες επενδύουν στις μικρές ηλικίες χρίζοντας καταξιωμένους και άρτια καταρτισμένους προπονητές. Ξέρουν άλλωστε ότι ο πρώτος δάσκαλος των παιδιών πρέπει να επικοινωνεί σωστά, να έχει ψυχική επαφή μαζί τους. Στις πρώτες εβδομάδες είναι διαχειριστής προσωπικοτήτων και μετά γίνεται προπονητής. Στις μικρές ηλικίες ο προπονητής είναι παιδαγωγός και αυτός που θα φτιάξει αθλητικούς χαρακτήρες ενώ στις πρώτες ομάδες ο προπονητής παίρνει και τον ρόλο του διαχειριστή αθλητικών προσωπικοτήτων. Εμείς στην προηγούμενη γενιά (2002-2003) καταφέραμε να τερματίσουμε στην 8η θέση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Το ζητούμενο είναι να βρούμε τρόπο να κρατήσουμε αυτά τα παιδιά. Από τις κορασίδες μέχρι τις νεάνιδες καταγράφεται η μεγαλύτερη φυγή αθλητριών στο άθλημα λόγω σπουδών και άλλων επιλογών. Πλέον σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που έχουμε, διαπιστώνουμε ότι η εισαγωγική ηλικία στο άθλημα έχει χαμηλώσει αρκετά. Πλέον κορίτσια 6 και 7 ετών παίζουν βόλεϊ και αυτό μας γεμίζει ικανοποίηση. Η κατηγορία των παγκορασίδων και των κορασίδων στηρίζει όλο το ελληνικό βόλεϊ.
Πως γίνεται η επιλογή των κοριτσιών;
Δουλεύουμε τον θεσμό των κλιμακίων κάθε δύο χρόνια. Ακολουθεί το διακλιμακιακό τουρνουά όπου βλέπουμε πως ανταποκρίνονται όλα τα παιδιά ανακατεμένα και μετά επιλέγουμε με συγκεκριμένα κριτήρια, 2 γκρούπ αθλητριών που δουλεύουν σε εβδομαδιαία βάση στα προπονητικά κέντρα Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Εκεί γίνεται συγκεκριμένη και στοχευμένη προπόνηση για να βγει η προεθνική και να πάρει μέρος στην προετοιμασία και ακολούθως μετά οι 12 που στελεχώνουν την Εθνική ομάδα για την αποστολή στις διοργανώσεις. Είχαμε δύο ακόμα συνεργάτες στην Λάρισα τον κ. Παπαδημητρίου και στην Καβάλα την κ.Πεταλά όπου παρακολουθούσαν αγωνιστικά της μικρές αθλήτριες και τον φυσιοθεραπευτή κ.Φονταρά που υποστήριξε τα δύο αυτά χρόνια πρωτόκολλα αποθεραπείας ότι πρόβλημα είχαν οι αθλήτριες. Δεν θα μπορούσε να στηθεί τίποτα από όλα αυτά αν δεν είχαμε την μεγάλη βοήθεια από την διοίκηση της ομοσπονδίας, τον γενικό διευθυντή κ. Μπακοδήμο Π. και τον team manager όλων των γυναικείων εθνικών ομάδων κ. Περόπουλο Ε. και φυσικά από όλους τους περιφερειακούς ομοσπονδιακούς προπονητές, τον γενικό συντονιστή ανάπτυξης Χρήστο Ντόζη και τον υπεύθυνο ανάπτυξης Βορείου Ελλάδας, Μ. Καρασαρλίδη.
