HELLENIC VOLLEYBALL FEDERATION

«Θα μπεις και θα παίξεις όσο καλύτερα μπορείς. Δεν θα αγχωθείς, θα κάνεις αυτό που πρέπει». Είναι οι πρώτες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό της Άννας Καλαντάτζε όταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός Γκιγιέρμε Ναράνχο την κάλεσε να μπει στη …φωτιά στο τρίτο σετ του αγώνα με την Φινλανδία.

Άγχος;  «Μπα δεν νομίζω. Γενικά έχω άγχος αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν αγχώθηκα. Θα έλεγα ότι είχα δημιουργικό άγχος και ήθελα πολύ να βοηθήσω την ομάδα. Έβλεπα ότι μπορούσαμε να τις κερδίσουμε και θα έκανα ότι περνούσε από χέρι μου για αυτό το στόχο. Με βοήθησαν οι συμπαίκτριες μου, φάση με τη φάση, να νιώσω πιο άνετα και να κάνω το παιχνίδι μου».

Με τις κεντρικές των αντιπάλων ομάδων να κοιτάνε τον κόσμο από τα 195 εκατοστά και βάλε τα δικά μας κορίτσια του κέντρου θα πρέπει να επιστρατεύσουν άλλα χαρίσματα για να τις φθάσουν. «Απλά για να τις φθάσουμε θα βάλουμε περισσότερη δύναμη και άλμα» σχολιάζει η νέα κεντρική του Παναθηναϊκού που κλήθηκε στην Εθνική τον Μάιο από τον Ναράνχο. «Αν η Κατερίνα (σ.σ. Γιώτα) δεν είχε τραυματιστεί δύσκολα θα ήμουν στην προεπιλογή. Ειλικρινά το λέω μακάρι να ήταν εδώ η Κατερίνα και εγώ σπίτι μου. Το άξιζε. Μακάρι να της μοιάσω» λέει για το πρότυπό της στο φιλέ η 22χρονη που παίρνει ερεθίσματα από τις έμπειρες της Εθνικής. «Όλες με βοηθάνε και με αγαπάνε γιατί είμαι η πιο μικρή. Με έχουν μάθει να σέβομαι τις μεγαλύτερες, να μιλάω όταν πρέπει και καμιά φορά να μην μιλάω και καθόλου. Νιώθω φρέσκια στην ομάδα και κάθε μέρα μαθαίνω από τα κορίτσια. Ζω μια απίστευτη εμπειρία και μακάρι στο μέλλον να καταφέρω να μείνω στην ομάδα και να την ξαναζήσω. Θα δουλέψω πολύ με τον κ. Καμπερίδη στον Παναθηναϊκό για να κρατήσω τη θέση μου στην Εθνική και να βοηθήσω και τη νέα μου ομάδα». Η Άννα πάντως στο Ευρωπαϊκό της Άγκυρας έχει βοήθεια από το …κοινό. Και τι βοήθεια… «Ήρθαν από τη Γεωργία ο μπαμπάς μου και ο θείος μου και χθες στο ρεπό τους είδα. Ένιωσα τέλεια. Είχα έναν χρόνο να τους δω και μου έλειπαν πολύ. Στο παιχνίδι με την Τουρκία, επειδή είχε πολύ κόσμο, δεν μπόρεσα να τους διακρίνω. Όταν τους βρήκα ένιωσα όμορφα. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω αλλά αισθάνθηκα ασφάλεια δίπλα τους. Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν να μου κάνουν».

Η Άννα ήρθε από το Μπατούμι της Γεωργίας στην Ελλάδα σε ηλικία 3 ετών με τους γονείς της να «…αναζητούν ένα καλύτερο αύριο» όπως λέει η ίδια. «Δεν ήταν εύκολη η προσαρμογή μας, είχαμε πρόβλημα με τη γλώσσα τόσο εγώ όσο και η αδελφή μου Μαρία (23 ετών) αλλά τα καταφέραμε» θυμάται χαρακτηριστικά. Στα 12 της χρόνια και ενώ ασχολείται με τη ρυθμική γυμναστική αποφασίζει, λόγω ύψους κυρίως, να παίξει βόλεϊ. «Για χόμπι και λόγω ύψους είπα να παίξω βόλεϊ αλλά κόλλησα. Έπεσα πάνω σε καλή φουρνιά στην Ελπίδα Αμπελοκήπων και δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω. Έπαιζα μαζί με τις Δέμπη, Σουπιώνη, Ιακωβίδου, Καραμούτσα, τις αδελφές Μπολέτου. Μου άρεσε αυτή η παρέα και με κόουτς τον κ. Χρυσομαλλίδη συνεχίσαμε». Πρώτη αποστολή εκτός συνόρων για την ωραία Άννα συμπτωματικά στην Άγκυρα πριν από 7 χρόνια. «Λόγω πολιτικών εξελίξεων παίξαμε θυμάμαι μόνο δύο παιχνίδια στην Ολυμπιάδα Κορασίδων και επιστρέψαμε Ελλάδα. Την επόμενη χρονιά με τις Στράντζαλη, Βασιλαντωνάκη, Ψωμά, Κοκκινάκη, Παπαδοπούλου, Σωτηρίου, Κωνσταντινίδου και Γκουντιμένκο βγήκαμε 5ες στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κορασίδων που έγινε στο Μπαρ στο Μαυροβούνιο».

Στην Εθνική είναι η δεύτερη φορά που καλείται για να παίξει. Η πρώτη ήταν το 2016 με τον κόουτς Τάκη Φλώρο να την εμπιστεύεται. Τώρα το ίδιο κάνει ο κόουτς Ναράνχο στον οποίο αφιερώνει τον επίλογο. «Τον ευχαριστώ που μου έδωσε την ευκαιρία. Υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός και νομίζω ότι η επιλογή κρίθηκε στην λεπτομέρεια». Το next top model όχι της ελληνικής showbiz αλλά του ελληνικού βόλεϊ μας άφησε υποσχόμενη καλύτερες εμφανίσεις με το εθνόσημο…