Αφιέρωμα στην Εθνική Γυναικών – Μέρος 1ο: Το Έπος στο Ντουμπρόβνικ και η ιστορική Πρόκριση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2002
Ενόψει της συμμετοχής της Εθνικής βόλεϊ γυναικών στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ταϊλάνδης το 2025 που είναι η δεύτερη στην κορυφαία διοργάνωση, ας θυμηθούμε το πως η Εθνική ομάδα γυναικών έγραψε το έπος της πρώτης συμμετοχής το 2002 στη Γερμανία.
Γυρίζουμε το χρόνο 23 χρόνια πίσω, για την ακρίβεια 24 όταν η Εθνική ομάδα έγραψε ιστορία το 2001 στον προκριματικό όμιλο του Ντουμπρόβνικ στην Κροατία, καταφέρνοντας να προκριθεί για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών, το 2002 στη Γερμανία. Μέχρι σήμερα αποτελεί τη μοναδική πρόκριση μέσω προκριματικών.
Η πρόκριση εκείνη αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο βήμα προς την καθιέρωση της Ελλάδας στο παγκόσμιο στερέωμα και παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο λαμπρά κεφάλαια του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ.
Το χρονικό της εποποιίας
Στην πρεμιέρα, η Εθνική επικράτησε με 3-2 σετ της μεγάλης Βουλγαρίας των Ουζούνοβα, Σοκόλοβα, Μποζίλοβα σε ένα πραγματικό ντέρμπι που κρίθηκε στο τάι μπρέικ.
Η Ελλάδα προκάλεσε αίσθηση σε όλο τον κόσμο του βόλεϊ, νικώντας με 3-1 σετ την διοργανώτρια Κροατία, που λίγα χρόνια πριν ήταν φιναλίστ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Η πρόκριση «κλείδωσε» απέναντι στη Φινλανδία, την οποία η Ελλάδα νίκησε με 3-1 σετ, ολοκληρώνοντας με τρεις συνεχόμενες νίκες μια αλησμόνητη πορεία.
Οι διαφορές με τα τελικά
Η 12άδα των προκριματικών είχε δύο διαφορετικά πρόσωπα σε σχέση με αυτήν που αγωνίστηκε αργότερα στη Γερμανία:
Στο Ντουμπρόβνικ, βασική διαγώνια ήταν η Σοφία Ιορδανίδου και στις κεντρικές συμμετείχε η Μαρία Χατζηνικολάου.
Στα τελικά της Γερμανίας, η διαγώνια θέση καλύφθηκε από την Τατιάνα Σμυρνίδου (καθώς η Ιορδανίδου υποβλήθηκε σε επέμβαση), ενώ στις κεντρικές αγωνίστηκε η Ζάννα Προνιάδου, αντί της Χατζηνικολάου.
Η τότε βασική διαγώνια, Σοφία Ιορδανίδου, θυμάται με συγκίνηση: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τους αγώνες στο Ντουμπρόβνικ. Είχε 90% υγρασία και λέγαμε πως παίζαμε σε πισίνα. Κάναμε φοβερούς αγώνες. Ήταν ίσως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Τότε η Κροατία και η Βουλγαρία δεν παίζονταν και ήταν τα φαβορί για την πρόκριση. Πολύ δυνατή ήταν και η Φινλανδία. Δεν μας υπολόγιζαν και τις καθαρίσαμε. Ήταν ένα έπος πραγματικά. Εύχομαι καλή επιτυχία στα κορίτσια στην Ταϊλάνδη».
Ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός Τάκης Φλώρος θυμάται: «Ήταν ό,τι καλύτερο είχα δει από ομάδα στην ιστορία του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ. Οι στιγμές στο Ντουμπρόβνικ ήταν μαγικές. Κανείς δεν πίστευε πως θα μπορούσαμε να νικήσουμε Βουλγαρία και Κροατία αλλά το καταφέραμε. Η επιστροφή μας στο παλιό Ανατολικό Αεροδρόμιο της Αθήνας ήταν μια πανηγυρική υποδοχή ηρώων».
Η πρόκριση του Ντουμπρόβνικ δεν ήταν απλά ένα αθλητικό γεγονός. Ήταν η απαρχή μιας νέας εποχής για το ελληνικό γυναικείο βόλεϊ, που δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε απέναντι στις κορυφαίες ομάδες του κόσμου στο Παγκόσμιο της Γερμανίας και λίγο αργότερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Η 12άδα του Ντουμπρόβνικ
Ελευθερία Χατζηνίκου – πασαδόρος
Ελένη Μεμετζή – πασαδόρος
Χαρά Σάκουλα – ακραία
Μαρία Καραγκούνη – ακραία
Νίκη Καραγκούνη – κεντρική
Βίκυ Παπάζογλου – ακραία
Ελένη Κιόση – ακραία
Βάια Δίρβα – κεντρική
Ιωάννα «Γιάννα» Βλάχου – λίμπερο
Φιφί Σαπαρέφσκα – κεντρική
Σοφία Ιορδανίδου – διαγώνια
Μαρία Χατζηνικολάου – κεντρική
Προπονητές:
Τάκης Φλώρος (προπονητής)
Θανάσης Στράντζαλης (β’ προπονητής)
Στο 2ο μέρος το έπος της Εθνικής γυναικών στα τελικά του Παγκοσμίου πρωταθλήματος και οι ιστορικές νίκες επί της Πολωνίας και της Κίνας.
